Piotr Szumlewicz: Zielona wyspa a szara rzeczywistość

[2010-09-04 07:08:59]

Przy okazji debaty na temat stanu finansów publicznych przedstawiciele rządu wielokrotnie przypominali, że Polska jest jednym z nielicznych krajów Unii Europejskiej, w którym w czasie kryzysu rósł PKB. Wzrost gospodarczy nie musi jednak bezpośrednio przekładać się na warunki życia obywateli. W Polsce z jego owoców korzysta niewielka część społeczeństwa, a wiele wskaźników jakości życia pozostaje na bardzo niskim poziomie.

Przedstawiciele polskiego rządu w ostatnich miesiącach rzadko wypowiadają się na temat sytuacji na rynku pracy. Trudno się temu dziwić, ponieważ nie mają sukcesów na tym obszarze. Zgodnie z najnowszym raportem Eurostatu poziom zatrudnienia w Polsce należy do najniższych w Unii Europejskiej. Średnio w UE pracuje 64,7 proc. osób w wieku produkcyjnym. Tymczasem w Polsce jest ich jedynie 59,3 proc., a kobiet zaledwie 52,0 proc.

Również sytuacja polskich bezrobotnych negatywnie wyróżnia się na tle osób pozbawionych pracy w innych krajach UE. Zgodnie z raportem przygotowanym przez portal www.money.pl polscy bezrobotni, obok brytyjskich, otrzymują najniższe zasiłki w UE w stosunku do średniej pensji. Zasiłek dla bezrobotnych w Polsce w stosunku do średniego wynagrodzenia wynosi zaledwie 15 proc., a tymczasem w większości krajów UE wskaźnik ten przekracza 50 proc.. Polscy bezrobotni otrzymują świadczenia o ponad połowę niższe nawet od Łotyszy czy Słowaków. Co gorsza, zasiłki nie dość, że są bardzo niskie, to otrzymuje je zaledwie 20 proc. bezrobotnych, czyli znacznie mniej niż w większości krajów unijnych.

Bardzo wolno rosną w Polsce wynagrodzenia. W ciągu ostatniego roku zarobki polskich pracowników wzrosły o 3,5 proc., ale w tym samym czasie poziom inflacji wyniósł 2,1 proc. Oznacza to, że realne płace wzrosły zaledwie o 1,4 proc., a dochody wielu grup zawodowych nawet spadły. Co gorsza, rząd zapowiedział zamrożenie płac w sferze budżetowej na najbliższy rok, a minister finansów chciałby, aby płace pracowników publicznych nie zmieniały się przez najbliższe 4 lata. Realizacja tego pomysłu oznaczałaby spadek realnych wynagrodzeń budżetówki o około 10 proc.

W ciągu ostatnich kilkunastu lat skokowo wzrosło też rozwarstwienie dochodów. Wartość wskaźnika Giniego, mierzącego nierówność dochodów, należy w dzisiejszej Polsce do najwyższych w Unii Europejskiej. Biedzie i wykluczeniu społecznemu setek tysięcy ludzi towarzyszy uderzające bogactwo wąskich elit biznesu. Zgodnie z danymi firmy Hay Group dysproporcja między wynagrodzeniami kadry kierowniczej i kadry administracyjnej należy w Polsce do najwyższych na świecie. Menedżerowie zarabiają średnio ponad 9 razy więcej niż pracownicy średniego szczebla.

Niestety, mimo nieprzerwanego wzrostu gospodarczego, w ciągu ostatnich lat zwiększył się odsetek osób żyjących poniżej minimum ubóstwa. Szczególnie niepokojący jest fakt, że w stosunku do 1995 roku znacznie wzrosła liczba osób żyjących poniżej minimum egzystencjalnego. Według danych Eurostatu znajdujemy się w czołówce państw UE o najwyższym odsetku ubóstwa. W Polsce aż 32 proc. obywateli nie ma zaspokojonych podstawowych potrzeb materialnych, 63 proc. Polaków nie stać, by raz w roku pojechać przynajmniej na tydzień urlopu poza miejsce zamieszkania, 20 proc. Polaków nie może sobie pozwolić na to, by wystarczająco ogrzać mieszkanie, 21 proc. – by przynajmniej raz na dwa dni jeść mięso, drób, rybę albo ich zamiennik wegetariański. Zgodnie z tegorocznym raportem OECD Polska zajmuje też czołowe miejsce w niechlubnym rankingu największej liczby dzieci cierpiących z powodu ubóstwa.

Z powyższych raportów wyłania się ponura wizja Polski jako kraju biednego, w którym znaczna część społeczeństwa doświadcza ubóstwa i wykluczenia społecznego. Na dodatek Polska jest krajem bardzo podzielonym, w którym różnice społeczne są coraz większe. Zamiast powtarzać mantrę o wzroście gospodarczym, rząd powinien zacząć walczyć z biedą, bezrobociem i wykluczeniem społecznym. Na tych obszarach bowiem nie jesteśmy zieloną wyspą Europy, lecz jej zacofaną prowincją.

Piotr Szumlewicz


Tekst ukazał się na stronie TVP INFO (www.tvp.info).

drukuj poleć znajomym poprzedni tekst następny tekst zobacz komentarze

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
Kraków
Socialists/communists in Krakow?
Krakow
Poszukuję
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
Discord
Teraz
Historia Czerwona
Discord Sejm RP
Polska
Teraz
Szukam książki
Poszukuję książek
"PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
Lca

Więcej ogłoszeń...

25 lutego:

1944 - Powstała Centralizacja Stronnictw Demokratycznych, Socjalistycznych i Syndykalistycznych – porozumienie polityczne skupiające ugrupowania lewicowe: Robotniczą Partię Polskich Socjalistów, Polskie Stronnictwo Demokratyczne, Polską Ludową Akcję Niepod

1950 - Urodził się Néstor Kirchner, polityk argentyński, peronista o odchyleniu lewicowym, gubernator prowincji Santa Cruz; 2003-2007 prezydent Argentyny.

1984 - Ponad 500 osób zginęło w wyniku eksplozji ropociągu w mieście Cubatão w brazylijskim stanie São Paulo.

1986 - Prawicowy, filipiński dyktator Ferdinand Marcos został zmuszony do ucieczki z kraju. Funkcję prezydenta objęła liderka opozycji Corazon Aquino.

1993 - Pod zarzutem przyjęcia łapówki aresztowano Wojciecha Dobrzyńskiego, dyrektora biura Klubu Parlamentarnego Porozumienia Centrum.

1993 - Początek 48-godzinnego strajku generalnego w regionie łódzkim.

1994 - Żydowski osadnik Baruch Goldstein otworzył ogień do modlących się w Grocie Praojców w Hebronie Palestyńczyków, zabijając 29 osób.

1994 - Odbył się Kongres Jedności PPS, w wyniku którego scalono cztery odłamy partii (bez PPS Ikonowicza).

1996 - Kolejny Kongres Jedności PPS - ostateczne scalenie wszystkich partii używających nazwy PPS.

2013 - We Włoszech centrolewicowa koalicja wygrała przedterminowe wybory parlamentarne.

?
Lewica.pl na Facebooku