Chcąc obiektywnie odpowiedzieć na tak zadane pytanie, należy wrócić do kilku bardzo istotnych faktów z historii Polski tj. okresu tzw. wojny domowej...
Nie mam nic przeciwko działalności charytatywnej, ale całe to otoczenie politycznie i ideologiczne wokół WOŚP jest dla mnie trochę przerażające. Tym...
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Dorota Jagoda Michalska: Władysław Hasior - dekolonializm, nowoczesność, historia
Jacenty Dędek: Miasto na miarę człowieka
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Tomasz S. Markiewka: Liczby już znamy, teraz przemówmy do wyobraźni
Paweł Jędral: Diuna jak Palestyna
Sugerując się dyskursem medialnym można by pewnie przypuszczać, że całkiem nieźle. Podobne wnioski można by wysnuć słuchając polityków, czy różnych męskich "pyskaczy", którzy o kobietach – ich sytuacji, prawach, obowiązkach i problemach – wiedzą niemal wszystko. A co z głosem samych zainteresowanych? Co o sytuacji matek w Polsce sądzą same matki?
W naszej publikacji nie chciałyśmy kolejnych wypowiedzi naukowców/czyń z przypisami i zbiorem trudnych słów. Chciałyśmy zapytać same zainteresowane: Jak wam się żyje, jakie macie radości i pragnienia? – pisze we wstępie do książki "Co to znaczy być matką w Polsce?" Sylwia Chutnik. Ta wydana przez Fundację MaMa publikacja nie daje łatwej odpowiedzi na zawarte w jej tytule pytanie. Wbrew temu, co przedstawiają media, ta odpowiedź nie może być łatwa. Bo macierzyństwo, poza radością z posiadanego dziecka, poza dumą i chwilami ogromnego szczęścia, może też przynieść ból, strach, poczucie osamotnienia i bezsilności, a nawet olbrzymie cierpienie…
Jedną z najbardziej wstrząsających historii, jakie odnaleźć możemy w książce, jest moim zdaniem opowieść Joanny Jasińskiej "Łyżka miodu, łyżka dziegciu...", która pokazuje jak bardzo nieczułe potrafi być nasze państwo wobec ludzkiej tragedii. Opowieść Joanny Jasińskiej, to historia niezwykle silnej kobiety, upartej i wytrwałej, która podejmuje walkę o zdrowie i życie swojej córeczki. Jest to historia matki, która w obliczu tragedii nie uzyskuje tak potrzebnego wsparcia instytucjonalnego. Która mimo swojej polskiej narodowości, mimo płaconych w Polsce podatków i mimo posiadanego ubezpieczenia musi szukać pomocy gdzie indziej. Gdzieś poza Polską. Gdzieś, gdzie chory lekarzy obchodzi...
Historia Joanny Jasińskiej to drugie po opowieści mamy adopcyjnej wyznanie jakie znalazło się w książce. Jedno z jedenastu zapisów doświadczeń, o których nie usłyszymy na co dzień. Doświadczeń przemilczanych, które w obliczu pytania o kondycję macierzyństwa w Polsce powinny zostać usłyszane.
Te doświadczenia, to urywki z życia imigrantki, mamy wielodzietnej, zastępczej, uchodźczyzni, niepełnosprawnej, mamy bezrobotnej, wdowy, samotnej, lesbijki, mamy z niepełnosprawnym dzieckiem i mamy mieszkającej na wsi. Mimo wielu różnic, jakie zauważyć możemy w tych opowieściach, już na pierwszy rzut oka, wiele je również łączy. Wszystkie są rąbkiem odsłaniającym widok na świat, który zepchnięty został na margines politycznego i medialnego dyskursu. Wszystkie są o silnych, dzielnych i kochających swoje dzieci kobietach. Wszystkie są o trudach, czy raczej o ich pokonywaniu, o próbach tego pokonania. I wreszcie – wszystkie są o ludziach – o prawdziwych ludziach z krwi i kości, którzy nie mają nic wspólnego z przepychającymi się na okładkach kolorowych gazet ludzikami.
Zanim uwierzymy w obietnice całych rodzin szczerzących się do nas z przedwyborczych plakatów, zapraszam do usłyszenia tych, o których życiu i szczęściu tamci tak bardzo pragną decydować...
"Co to znaczy być matką w Polsce?", red.: Anna Pietruszka-Dróżdż i Małgorzata Gałysz-Wróbel, Fundacja MaMa, Warszawa 2009.
Grażyna Latos
Recenzja ukazała się na stronie Feminoteka.pl (www.feminoteka.pl) i jest do nabycia w księgarni Feminoteki.
