
Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza
Dwuczęściowy cykl o sytuacji polskiej lewicy. Pierwsza część dotyczy czynników zewnętrznych, czyli stosunkowo niezależnych od lewicowych polityków i... [0]
Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość
Tusk i Trzaskowski najwyraźniej uznali, że niedouczone społeczeństwo, leczące się czosnkiem i wódką i nienawidzące obcych, to w sam raz materiał na... [0]
Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]
Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?
Największymi przegranymi okazują się w tej sytuacji osoby na etacie. Najwyraźniej nie są potrzebne gospodarce i wszystkie powinny założyć... [0]
Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia
Nie można mieć popularnej posłanki w swoich szeregach i nie mieć jednocześnie. Wybór jest dość prosty: albo osoby nieheteronormatywne, albo... [10]
Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm
Dziś Europa wyraźnie nie jest traktowana jako główna sojuszniczka USA, więc należy rozważyć między innymi możliwość strategicznego sojuszu z Chinami... [4]
Więcej...


Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić.
W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]
Więcej...


Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]
Więcej...


Bilewicz: Brońmy autonomii Uniwersytetu!
[2007-01-28 14:59:54]
Z okazji wizyty w Polsce Normana Podhoretza, redaktora "Commentary" i jednego z ideologów amerykańskiej prawicy, "Dziennik" zorganizował dyskusję na temat neokonserwatyzmu, w której poza głównym gościem udział wzięli również Ryszard Legutko i minister Radosław Sikorski. Samo spotkanie mało kogo mogło zaskoczyć – Podhoretz ciągnął swoją mantrę o "islamofaszystach", a Legutko podważał sens demokracji. Choć w większości europejskich państw taka dyskusja odbyłaby się w jakieś niewielkiej salce hotelowej bądź w zaciszu ultrakonserwatywnych salonów – w Polsce miejsce dla tych ultraradykalnych poglądów znalazło się w reprezentacyjnej auli Uniwersytetu Warszawskiego.
Uniwersytet jako przestrzeń ścierania się kontrowersyjnych poglądów to bardzo dobry pomysł – pomysł ten jest wręcz samą esencją akademii i szkoda, że tak rzadko jest realizowany na zbyt jednorodnych politycznie uniwersytetach europejskich i amerykańskich. Dlatego właśnie przerażający jest przebieg spotkania z Podhoretzem.
Jak można się spodziewać, na spotkanie z neokonserwatywną ikoną przyszło wielu jego przeciwników: studentów, wykładowców, liderów radykalnej lewicy. Część z nich trzymała kartki krytyczne wobec mówców (np. "Podhoretz - liar for empire OUT!"), kilka osób komentowało docinkami wypowiedzi prelegentów. Straż uniwersytecka wyprowadziła kilka z tych osób.
Dla trzech mówców sama świadomość, że na sali są ludzie niezgadzający się z Podhoretzem była do tego stopnia irytująca, że co jakiś czas przerywali wystąpienie, by dokonywać personalnych wycieczek - np. Podhoretz nazwał protestujących barbarzyńcami.
W którymś momencie Radosław Sikorski zaczął wręcz bezpośrednio obrażać siedzącego w pierwszym rzędzie Piotra Ikonowicza, tłumacząc głośno, że "ten facet jest tak nieznośny, że nawet postkomuna go nie chce". Wtedy Ikonowicz odpowiedział na inwektywę i po chwili straż uniwersytecka wraz z – uwaga! – ubranym po cywilnemu funkcjonariuszem BOR lub żandarmerii, wyprowadziła go z sali. Po chwili siedzącemu obok działaczowi Pracowniczej Demokracji wyrwano z ręki plakat i siłą wyprowadzono go poza budynek. Minister Sikorski sekundował bijącym, pokrzykując do straży uniwersyteckiej, żeby działała skuteczniej, bo jak nie, to wkroczy żandarmeria wojskowa.
Oglądając to poniżające widowisko, zastanawiałem się, czy rzeczywiście jestem nadal na mojej uczelni? Czy Radosław Sikorski zdaje sobie sprawę, że Uniwersytet to nie waszyngtoński think-tank, gdzie wzywa się ochronę do przeciwników politycznych? Gdzie podziała się autonomia Uniwersytetu – potwierdzana Magna Charta Universitatum, a ostatnio również deklaracją bolońską?
Propozycja użycia siły przez żandarmerie wojskową wobec przeciwników politycznych na terenie uniwersytetu jest czymś nowym i starym jednocześnie. Łatwo poznać w tym echa marcowych pałkarzy ORMO, którymi Władysław Gomułka gnębił ówczesną opozycję na Uniwersytecie.
Autonomia polskich uniwersytetów była okupiona cierpieniem Żydów bitych przez korporantów i profesorów wygwizdywanych przez studentów w latach trzydziestych. Autonomia europejskich uniwersytetów była okupiona poniżaniem wybitnych myślicieli przez francuskich i niemieckich hunwejbinów w latach 60. Nawet w tych trudnych momentach społeczność akademicka godziła się na autonomię uniwersytetów - dlatego, że dzięki niej mamy pewność niezależnego głoszenia poglądów i idei – także tych niezgodnych z obowiązującą linią obecnej władzy.
Radosław Sikorski, Norman Podhoretz i Ryszard Legutko nie są wykładowcami UW. Ich żandarmi nie będą nam siłą wtłaczać neokonserwatywnych poglądów. Nie na naszym uniwersytecie.
Michał Bilewicz
Artykuł pochodzi ze strony internetowej "Krytyki Politycznej" (www.krytykapolityczna.pl).
|
lewica.pl w telefonie
Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:
-
Zandberg w Pile!
- Piła, plac Konstytucji 3 Maja
- 2 maja (piątek), godz. 19.00
-
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
-
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
-
Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
-
Poszukuję
-
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
-
Historia Czerwona
-
Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
-
Szukam książki
-
Poszukuję książek
Więcej ogłoszeń...
28 kwietnia:
1900 - Urodził się Maurice Thorez, francuski polityk komunistyczny, wieloletni lider Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF) .
1946 - Reaktywowano związany z PPS Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.
1960 - W Wageningen zmarł Anton Pannekoek, holenderski astrofizyk, światowej sławy astronom, teoretyk marksistowski.
2013 - Enrico Letta z Partii Demokratycznej (PD) został premierem Włoch.
2017 - Ilir Meta, lider Socjalistycznego Ruchu Integracji (LSI), został wybrany przez Zgromadzenie Albanii na urząd prezydenta kraju.
2019 - Zmarł Karol Modzelewski, historyk, lewicowy działacz polityczny.
2019 - Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych.
?