Włochy: Brytyjski rząd rozważał zamach stanu
[2008-01-17 10:13:34]
Włoska Partia Komunistyczna w latach siedemdziesiątych była jedną z największych partii komunistycznych w Europie i największą taką partią w Europie Zachodniej. Przed wyborami w 1976 roku przewidywano, że zdobędzie wystarczającą liczbę głosów do utworzenia rządu i to spowodowało poważny niepokój w sferach biznesu i wśród polityków w obozie kapitalistycznym. Wejście (Berlinguera) do rządu stworzyłoby poważny problem dla NATO i Wspólnoty Europejskiej i mogłoby się obrócić w wydarzenie o katastroficznych skutkach - pisał w swoich pamiętnikach brytyjski ambasador w Rzymie, Guy Miliard. Brytyjskie MSZ stworzyło listę środków do powstrzymywania wpływów PCI, od finansowania innych partii do sabotażu i zbrojnych działań przeciwko komunistom. Nie obawiano się perspektywy rewolucji, gdyż PCI pod rządami Enrico Berlinguera pozbyła się resztek programu zakładającego obalenie państwa kapitalistycznego czy zmianę systemu i była organizacją reformistyczną. Chodziło o to, że gdyby w okresie Zimnej Wojny członkowie partii weszli do włoskiego rządu, mogliby przekazywać tajne dokumenty NATO swoim towarzyszom w Moskwie. Ewentualnemu zamachowi stanu sprzyjała atmosfera lat siedemdziesiątych, kiedy to włoska prawica, przy współudziale band faszystowskich, mafii i służb specjalnych, stosując tzw. "strategię napięcia", eskalowała przemoc, podkładając bomby w różnych częściach kraju, winą obarczając lewicę antykapitalistyczną. Ewentualny zamach stanu, wspierany lub zorganizowany przez Zachód, mógłby być tłumaczony jako "reakcja państwa demokratycznego na polityczny ekstremizm". Ostatecznie zrezygnowano z projektu przewrotu we Włoszech po tym, jak w wyborach do niższej izby włoskiego parlamentu, reprezentująca interesy wielkiego kapitału partia chadecka zdobyła 4 proc. głosów więcej niż komuniści. Dodatkowo jasne się stało, że akcja byłaby ryzykowna, gdyż mogła by się zakończyć długotrwałym, zbrojnym oporem włoskiej lewicy, wojną domową, a nawet interwencją Związku Radzieckiego. |
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Syndrom wybrania
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Materializacja frustracji i gniewu
- Pod prąd!: Trzaskowski połknie lewicę
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Nauka o religiach winna łączyć a nie dzielić
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Syndrom Pigmaliona i efekt Golema
- Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
- Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
- Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
- Poszukuję
- Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
- Historia Czerwona
- Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
- Szukam książki
- Poszukuję książek
- "PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
23 kwietnia:
1890 - W Białej Krakowskiej (dziś dzielnica Bielska-Białej) doszło do demonstracji robotniczej. W wyniku starć z żandarmerią zginęło 11 osób.
1910 - W Tomaszowie Maz. urodził się Emanuel Mink, pseud. Mundek, działacz komunistyczny, stolarz, uczestnik hiszpańskiej wojny domowej oraz francuskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Honorowy obywatel demokratycznej Hiszpanii.
1919 - W Krakowie rozpoczęły się: XVI Zjazd PPS, XV Kongres PPSD, XVI Zjazd PPS zaboru pruskiego. Zjazdy podjęły decyzję o połączeniu się w jednolitą Polską Partię Socjalistyczną; przyjęto zasadę parlamentarnej drogi do socjalizmu.
1941 - Urodził się Paavo Lipponen, polityk fiński, dziennikarz, działacz Fińskiej Partii Socjaldemokratycznej, 1995-2003 premier, od 2003 przewodniczący parlamentu.
1942 - Urodził się Étienne Balibar, francuski filozof marksistowski, profesor filozofii politycznej i moralnej na Uniwersytecie Paris X w Nanterre.
1999 - 16 osób zginęło w ataku lotnictwa NATO na stację radiowo-telewizyjną w Belgradzie.
2006 - Na Węgrzech odbyła się II tura wyborów parlamentarnych, w których zwyciężyła Węgierska Partia Socjalistyczna.
?