
Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]
Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?
Największymi przegranymi okazują się w tej sytuacji osoby na etacie. Najwyraźniej nie są potrzebne gospodarce i wszystkie powinny założyć... [0]
Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia
Nie można mieć popularnej posłanki w swoich szeregach i nie mieć jednocześnie. Wybór jest dość prosty: albo osoby nieheteronormatywne, albo... [10]
Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm
Dziś Europa wyraźnie nie jest traktowana jako główna sojuszniczka USA, więc należy rozważyć między innymi możliwość strategicznego sojuszu z Chinami... [4]
Tomasz S. Markiewka: Niepamięć to przepis na polityczną katastrofę
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją... [1]
Xavier Woliński: USA kontra reszta świata
Nie ma chyba bardziej żałosnego komentatora niż „geopolityk”. Wydaje mu się, że „na chłodno” analizuje fakty i jest ponad te... [6]
Więcej...


Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić.
W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]
Więcej...


Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]
Więcej...


Tymoteusz Kochan: Platforma Lewicy Obywatelskiej
[2011-05-11 08:14:19]
Ruch Bartosza Arłukowicza w stronę Platformy Obywatelskiej, zdradza nie mało istotne poglądy samego posła, lecz taktykę PO przed wyborami parlamentarnymi. Taktyka Donalda Tuska, zakłada pacyfikację elementów potencjalnie groźnej lewicy, poprzez wchłonięcie ich do wewnątrz Platformy. Nałęcz, Arłukowicz czy Cimoszewicz stanowią element lewicowy przy elektoracie PO. Tym samym rzucone zostaje wyzwanie w stronę Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W sytuacji, w której ideologiczni socjalliberałowie przechodzą na stronę PO, przed SLD nie stoi inna droga, jak tylko radykalizacja polityczna w stronę programu socjalistycznego. Elektorat nie będzie widział interesu w głosowaniu na SLD, skoro przedstawicieli jego linii równie dobrze odnaleźć można pośród Platformy. Sojusz będzie musiał, jeśli chce stanowić odrębną komórkę polityczną, zaostrzyć swoją linię, i przynajmniej do czasu końca wyborów radykalnie odciąć się od możliwej koalicji z Platformą - o ile planuje jeszcze silnie lewicowy nawrót w swojej linii. Jeżeli nie planuje - sytuacja ta otworzy pole pod inne organizacje lewicowe, obecnie marginalnie zarysowane na scenie politycznej. Te partie będą mogły zaistnieć poprzez prezentację odmiennej lewicowości od tej przyłączonej właśnie do PO. Batalia ta, jeśli zostanie rozpoczęta będzie wyjątkowo ryzykowna, finalnie doprowadzi do przetestowania poparcia społecznego dla silniej lewicowego programu. Jeżeli jednak ten "skok" nie zostanie podjęty, Platforma Obywatelska stanie się [nie licząc utożsamianego z wariactwem PiS] jedyną partią władzy. W której szeregach zawarci będą przedstawiciele polityki konserwatywnej PIS [Gowin], polityki socjalliberalnej SLD [Arłukowicz] i polityki klasycznie liberalnej.
Taka partia będzie partią dyktatury populistycznej. PO stanie się kawą 3 w 1, która pozbawi cukier i śmietankę popytu. I o to chodziło Tuskowi. Donald Tusk nie jest bowiem politykiem osadzonym na gruncie ideologii, jest politykiem, którego polityka zakłada utrzymywanie się przy władzy. Obserwowaliśmy jak z konieczności budżetowej naruszył święte dla liberałów szkoły Balcerowicza zasady funkcjonowania OFE - ruch, który nierozważnie SLD zakwestionowało, uderzając w ministra Rostkowskiego. Taki klasyczny oportunizm, jest poddaniem polityki rządowej pod procesy zewnętrzne, brakiem złudzeń dla sytuacji i wobec wydolności gospodarczej Polski. Innymi słowy, Donald Tusk wie, jak słaba jest pozycja kraju, wie, że o autonomii gospodarczej mowy być jak na razie nie może. Jego plan skupia się na tym by poprzez zróżnicowany program propagandowy i zróżnicowany profil partyjny, nie dać szansy innym ugrupowaniom. SLD i PiS, które po dojściu do władzy rządziłoby w ten sam sposób co PO, idąc na liberalne reformy [co miało miejsce w przeszłości], traci w tym momencie rację bytu.
Pojawia się natomiast szansa na zarysowanie alternatywnego modelu ekonomicznego, któremu Platforma Obywatelska nie stawi już z taką łatwością czoła, gdyż jasno nakreśliła i przypieczętowała już swój profil partii władzy o płynnie liberalnych poglądach. Wybory do Sejmu będą ostateczną próbą tej polityki PO. Dla środowisk lewicowych to działanie Platformy powinno stanowić element pozytywnej prognozy dla ich poparcia. Działanie Donalda Tuska ujawnia, że rosnące poparcie dla SLD, jest faktycznym wzrostem poparcia dla programu socjaldemokratycznego, socjalistycznego czy w ogóle alternatywnego gospodarczo. Tusk nie jest jednak w stanie z przyczyn kadrowych zaangażować do współpracy z Platformą działaczy bardziej radykalnych niż klasyczna linia Millerowskiej polityki liberalno-lewicowej, której przedstawicielem jest Bartosz Arłukowicz. Prognozy o koalicji SLD z PO, mogą okazać się chybione, jeżeli PO rozbroi z wystarczającą siłą niewyraźnie dotychczas lewicowy program SLD. Platforma złożyła już deklarację swojego planu postępowania przedwyborczego, teraz czas nadszedł na odpowiedź ze strony ugrupowań lewicowych. Czy będą w stanie silniej zaznaczyć swoje lewicowe treści w programach? Czy zostaną "wyłączone" z pomocą taktyki Donalda Tuska, który zgarnie poparcie "light" socjaldemokratycznego elektoratu?
Tymoteusz Kochan
|
lewica.pl w telefonie
Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:
-
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
-
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
-
Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
-
Poszukuję
-
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
-
Historia Czerwona
-
Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
-
Szukam książki
-
Poszukuję książek
-
"PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
Więcej ogłoszeń...
22 kwietnia:
1870 - W Symbirsku urodził się Włodzimierz Lenin, przywódca rewolucji bolszewickiej.
2007 - Miała miejsce I tura wyborów prezydenckich we Francji - do II tury przeszli Nicolas Sarkozy i Ségolène Royal.
2009 - Afrykański Kongres Narodowy wygrał wybory parlamentarne w RPA.
2011 - W Omanie ok. 3 tys. demonstrantów wyszło na ulice miasta Salala, żądając od sułtana przeprowadzenia reform.
2012 - We Francji odbyła się I tura wyborów prezydenckich, w której zwyciężył kandydat socjalistów François Hollande przed urzędującym prezydentem Nicolasem Sarkozym.
?