Belgia - Zmarł Ludo Martens

5 czerwca, po długiej chorobie, zmarł belgijski działacz komunistyczny, wieloletni lider Partii Pracy Belgii (PTB/PVDA) i jeden z bardziej znanych działaczy studenckich belgijskiego Maja 1968 roku Ludo Martens. Był współzałożycielem i działaczem studenckiego związku zawodowego SVB, z którego wyrosła jego późniejsza partia. Działał na rzecz współpracy zrewoltowanych studentów z robotnikami, między innymi organizując studenckie akcje solidarnościowe ze strajkującymi górnikami w Limburgii. Przez wiele lat działał na rzecz praw czarnych w USA i w kampaniach antyrasistowskich oraz organizacjach wspierających ruchy antyimperialistyczne w Trzecim Świecie. Był wieloletnim rzecznikiem sprawy palestyńskiej i wspierał inne ruchy narodowe walczące o wyzwolenie.

W latach siedemdziesiątych, inspirując się chińską Rewolucją Kulturalną i wpływami maoizmu, był jednym z inicjatorów powstania organizacji o nazwie Cała Władza w Ręce Robotników (Tout le Pouvoir aux Ouvriers/Alle Macht Aan De Arbeiders - TPO/AMADA), po latach przemianowanej na Partię Pracy Belgii. Był jednym z założycieli oddolnej organizacji Lekarze Dla Ludzi, która służy do dzisiaj bezpłatną pomocą medyczną osobom, których nie stać na opłatę za usługi medyczne w oficjalnej służbie zdrowia lub nie mają ubezpieczenia, bez którego korzystanie ze służby zdrowia w Belgii nie jest możliwe. Z bezpłatnych klinik prowadzonych przez tę organizację korzystają tysiące ludzi.

W latach dziewięćdziesiątych partia na jednym ze swoich kongresów ogłosiła "Kurs na fabryki", zachęcając wszystkich członków partii to zatrudniania się na stanowiskach robotniczych w dużych zakładach pracy niezależnie od swojego wykształcenia. Partia zyskała dzięki temu znaczące wpływy w związkach zawodowych i nie rzadko się zdarzało, że działacz z doktoratem z ekonomii pracował jako ładowacz albo spawacz w wielkim zakładzie pracy, takim jak port w Antwerpii. To właśnie na lata dziewięćdziesiąte przypadał największy rozkwit partii, owocujący znacznymi wpływami w ruchach masowych i sukcesami wyborczymi na poziomie lokalnym.

Ludo Martens znany był w międzynarodowym środowisku komunistycznym jako inicjator odbywających się corocznie w Brukseli Międzynarodowych Seminariów Komunistycznych, gromadzących każdorazowo przedstawicieli kilkudziesięciu partii, ruchów i organizacji ze wszystkich kontynentów.

Od 1997 roku Martens był doradcą rządu Kongo i na stałe mieszkał w tym kraju. Obowiązki związane z kierowaniem partią przejęła na ten czas Nadine Rosa-Rosso, która, choć była jedną z najbardziej rozpoznawanych działaczek, z czasem została zmuszona do opuszczenia partii pod zarzutem sprzeniewierzenia się zasadom "marksizmu leninizmu", rozumianego przez Ludo Martensa i partyjną starą gwardię jako ultrastalinowskiego dogmatyzmu w wersji maoistowskiej. Ludo Martens był wrogo nastawiony wobec innych organizacji lewicowych w Belgii. Partie trockistowskie uważał za "kontrrewolucyjnych prowokatorów".

Był krytyczny wobec Związku Radzieckiego i bloku państw satelickich i atakował politykę tych państw z pozycji maoistowskich. Partia Martensa w konflikcie między rządzonymi przez Ronalda Reagana USA i ZSRR, stawała przeciwko ZSRR. W czasie gdy w Nikaragui sandiniści walczyli ze wspieranym przez CIA ruchem prawicowych zabójców z Contras i gdy cała światowa lewica trzymała kciuki za sandinistów, nawet gdy była wobec nich krytyczna, Partia Pracy Belgii zorganizowała cykl spotkań na które zaprosiła przedstawiciela ambasady USA, byłego agenta CIA odpowiedzialnego za wspieranie prawicowych szwadronów śmierci przeciwko lewicowym partyzantom. Niecodzienny gość udowadniał na spotkaniach Partii Pracy Belgii, że sandiniści to ruch zdominowany przez zwolenników ZSRR i że są oni "agenturą sowieckiego imperializmu", co było popularną tezą PVDA i dlatego - pointowali belgijscy maoiści - nie należy się z sandinistami solidaryzować. Kilka lat później jednak, jako głównego sprawcę kontrrewolucji w ZSRR partia wskazywała trockistów. Do dzisiaj w programie obozów edukacyjnych partyjnej młodzieżówki COMAC jest wykład zatytułowany "Czy trockizm jest wciąż kontrrewolucyjny". Młodzi działacze dowiadują się z niego, że trockiści nie tylko odpowiadają za kontrrewolucję w Europie Wschodniej i ZSRR ale, że są zagrożeniem dla rewolucji na równi z faszystami. Ludo Martens był goszczony przez północnokoreańskiego przywódcę Kim Il Sunga.

Ludo Martens był autorem książek o tematyce trzecioświatowej. Napisał między innymi polityczną historię Demokratycznej Republiki Kongo. Zasłynął też kontrowersyjną książką "Inne spojrzenie na Stalina", przetłumaczoną na wiele języków, w której udowadnia, że zarzuty dotyczące brutalnych metod kolektywizacji lub spowodowanie Wielkiego Głodu czy inne działania przypisywane administracji Józefa Stalina, nie są prawdą.

Bartłomiej Zindulski

Walter Chambers: Co oznacza mobilizacja w Rosji dla wojny w Ukrainie?

Radosław S. Czarnecki: Historia i amnezja

Daniel Brusiło: Chile - kolejna przegrana rewolucja

Roman Kurkiewicz: Ukraińska podręcznikowa doktryna szoku

Anna Borowik: Orgazm modliszki

Wołodymyr Iszczenko: Dlaczego rosyjscy polityczni kapitaliści poszli na wojnę

Belgia: Zmarł Ludo Martens

lewica.pl w telefonie

5 października: