Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Święto więc 1 Maja obowiązuje socjalistów wszystkich narodowości i partii. Obowiązuje więc i nas Polaków, tym bardziej że pod strasznym uciskiem najazdu wstecz się cofamy, zamiast postępować naprzód w zwycięskim cywilizacyjnym pochodzie, że jest ono protestem pracy nie tylko przeciw kapitałowi, lecz i przeciwko rządom zaborczym, broniącym w Polsce kapitalistycznego ustroju.
Żądanie 8-godzinnego dnia pracy, stając się w Polsce prawem, byłoby pierwszym zwycięstwem polskiego proletariatu nie tylko na drodze ekonomicznego, lecz politycznego i narodowego wyzwolenia. Pociąga ono za sobą natychmiastowe ważne korzyści dla całego narodu: zatrudnienie robotników pozostających bez pracy, a zatem podwyższenie płacy roboczej, obniżanej dziś przez konkurencję między robotnikami, skutkiem nadmiaru rąk roboczych; wypoczynek robotników po ciężkiej, w niehigienicznych warunkach pracy i czas wolny, niezbędny dla rozwoju umysłowego, a zatem i politycznego.
Obowiązkiem więc naszym jest agitować, aby manifestacja 1 Maja wypadła w Polsce jak najpowszechniej i jak najenergiczniej!
W kraju rozdartym między trzy państwa o różnym politycznym ustroju różną musi być ona co do swej formy. Gdy pod zaborami austriackim i pruskim tolerowane są wiece, gdzie w granicach policyjnej cenzury robotnicy mogą wypowiedzieć publicznie zaledwie skromne żądania, pod zaborem moskiewskim i to jest wzbronionym.
Posiadają jednak robotnicy polscy broń legalną a poważną, której z powodzeniem użyć można pod wszystkimi trzema zaborami, wobec której bezsilnymi są najbardziej despotyczne rządy.
Bronią tą jest bezrobocie! [w rozumieniu strajku, czyli zaprzestania pracy – przyp. redakcji Lewicowo.pl]
Broni tej chwycić się powinni jako protestu w dzień 1 Maja, zanim pochwycą broń bardziej przekonywującą, gdy wybije godzina rewolucji!
"Pobudka"
Powyższy tekst pierwotnie ukazał się w miesięczniku „Pobudka (La Diane) – czasopismo narodowo-socjalistyczne. Organ Polskiej Narodowo-Socjalistycznej Partii” nr 3/1891, Paryż, luty 1891 r. Od tamtej pory nie był wznawiany, poprawiono pisownię wedle obecnych reguł. Tekst ukazał się na stronie Lewicowo.pl.
