Przemysław Wielgosz: Putin to pojętny uczeń Zachodu

[2022-02-22 20:38:46]

Formalna rosyjska okupacja Doniecka stanowi tylko pierwszy krok. Przygotowuje faktyczną aneksję części ukraińskiego terytorium. To oczywista agresja. Nawet, jeśli ten nielegalny z punktu widzenia prawa międzynarodowego (i zrywający porozumienia mińskie) akt jest najlepszym sposobem na wycofanie się prezydenta Rosji z twarzą z sytuacji, którą sam sprowokował. Nawet jeśli wszystko skończy się na wczorajszej deklaracji, to w dłuższej perspektywie niczego ona nie kończy. Uznanie i wejście do Donbasu oznacza przecież wepchnięcie całej Ukrainy w sferę wiecznej tymczasowości. Deklaracja Putina otwiera możliwość odcinania kolejnych terenów i atrybutów niepodległości tego kraju wedle strategii salami, i oznacza otwarcie sobie furtki do kolejnych ingerencji na większą skalę w przyszłości.

W tej sytuacji nawet realne zagrożenie rykoszetowym uderzeniem skutkami ewentualnych sankcji wobec Rosji w nas samych nie wydaje się zbyt wysoką ceną do zapłacenia, by wesprzeć Ukrainę (choć warto pamiętać, że Rosja jest na nie bardziej odporna niż w roku 2014). Jeszcze realniejsza byłaby jednak pomoc, która sprawi, że Rosja zastanowi się dwa razy zanim zapanuje kolejny krok tej agresji. Bolesna prawda w obecnej sytuacji jest taka, że Ukraina musi mieć się czym bronić, żeby nie musieć używać broni.
W obecnej sytuacji to oczywiście Moskwa jest agresorem. Choć trudno zaprzeczyć, że Władimir Putin zasad agresji uczył się od najlepszych… czyli kolejnych prezydentów USA. Od Busha juniora i generała Colina Powella wziął histerię kreującą przyszłą ofiarę agresji na zagrożenie dla światowego pokoju (co wczoraj przypomniała Ada Piekarska). W roku 2003, to Irak „groził światu” i wedle tego wzorca Moskwa teraz kreuje dyskurs o "zagrożeniu ukraińskim". Gdy Amerykanie nie znaleźli w zrujnowanym przez siebie Iraku broni masowego rażenia (która była pretekstem do agresji) Putin żartował, że „on by znalazł”. Dziś te słowa brzmią jak pogróżka.

Od ponad dwóch dekad jednostronne agresje militarne, okupacje (zwane dla niepoznaki misjami stabilizacyjnymi, humanitarnymi lub antyterrorystycznymi), pozasądowe zabójstwa (z mnóstwem ofiar ubocznych), tortury i porwania stanowią stały fragment hegemonicznej gry, którą kosztem reszty świata rozgrywają Stany Zjednoczone i ich pomniejsi sojusznicy w rodzaju Polski. Jej bilans to m.in. milion ofiar w Iraku, setki tysięcy w Afganistanie, dziesiątki tysięcy w Libii i Jemenie, miliony uchodźców z Bliskiego Wschodu zamienionego – zgodnie z zapowiedzią Condoleezzy Rice – w strefę (nie)konstruktywnego chaosu.
Czy przypadkiem w retoryce i działaniach Putina nie widzimy twórczego naśladownictwa?

Czy tak daleko mu do naszych łajdaków – Erdogana, Netanjachu, Sisiego, Saudów, Modiego, Bolsonaro? Czy przypadkiem duma z własnej strefy okupacyjnej tysiące kilometrów od granic Polski nie stawia nas w jednym z nimi szeregu? Czy putinowskie podważanie prawa do samostanowienia i retoryka „nigdy nie istniejących państw” nie przypomina nam sposobu w jaki administracja George’a W. Busha traktowała Irak, a rządy izraelskie okupowaną Palestynę? Czy uznanie Donbasu nie przypomina nam uznania Jerozolimy za stolicę Izraela przez prezydenta Trumpa w 2017 r.? Dzisiejsze oburzenie bywa hipokryzją, gdy wczoraj przymykało się oczy na aneksję w innej części świata.
Rzecz jasna wypominaniem dawnych win Zachodowi nie powstrzymamy dzisiejszej agresji Moskwy. Nie zrobią tego jednak także różni „realiści” gotowi przelewać cudzą krew w wojnach, które lubią rozgrywać na kolorowych mapach. Ich realizm (wszystko jedno – transatlantycki czy euroazjatycki) w ostateczności sprowadza się przecież do rządów silniejszego w skali globalnej.

Przemysław Wielgosz



Tekst pochodzi z profili autora na Facebooku

drukuj poleć znajomym poprzedni tekst następny tekst zobacz komentarze

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Wsparcie na rzecz funkcjonowania projektu Czerwony Goździk
https://zrzutka.pl/evh9hv
Do 18 maja
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
Kraków
Socialists/communists in Krakow?
Krakow
Poszukuję
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
Discord
Teraz
Historia Czerwona
Discord Sejm RP
Polska
Teraz
Szukam książki
Poszukuję książek

Więcej ogłoszeń...

2 lipca:

1839 - Bunt niewolników na statku Amistad.

1840 - W Rzymie zmarł Bogdan Jański, pierwszy chronologicznie polski socjalista, saintsimonista.

1843 - W Cassino urodził się Antonio Labriola filozof, teoretyk marksizmu, działacz włoskiego ruchu robotniczego.

1923 - W Bninie urodziła się Wisława Szymborska, poetka, eseistka i krytyk literacki, tłumacz, felietonistka; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996).

1925 - Urodził się Patrice Lumumba, kongijski polityk lewicowy, pierwszy premier niepodległego Konga, obalony i zamordowany 1961.

1925 - Urodził się Medgar Evers, aktywista ruchu na rzecz praw obywatelskich czarnej ludności w USA; zamordowany w 1963.

1928 - W Wielkiej Brytanii kobiety, które ukończyły 21. rok życia otrzymały czynne i bierne prawo wyborcze.

1949 - Zmarł Georgi Dymitrow, bułgarski działacz komunistyczny. 1933 oskarżony przez nazistów o podpalenie Reichstagu. Uniewinniony. 1946 premier Bułgarii. 1948 sekretarz generalny BPK.

1964 - Prezydent USA Lyndon Johnson podpisał ustawę o swobodach obywatelskich dla Afroamerykanów. Dokument ten podpisał również Martin Luther King.

1976 - Zjednoczenie Wietnamu Północnego z Południowym i utrworzenie Socjalistycznej Republiki Wietnamu.

1979 - Przez uczestników ROPCiO z Krakowa został założony Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów. Byli to: Krzysztof Bzdyl, Krzysztof Gąsiorowski, Stanisław Janik-Palczewski, Romana Kahl-Stachniewicz, Mieczysław Majdzik i Stanisław Tor.

2006 - W Managui zmarł Herty Lewites, lewicowy polityk nikaraguański, minister w sandinistowskim rządzie w latach 1979-90.

?
Lewica.pl na Facebooku