Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Sceptycznie o możliwościach doradczych Blaira wypowiadają się specjaliści. Cytowany przez rosyjski dziennik „Niezwisimaja Gazieta” dyrektor Centrum Informacyjno-Analitycznego Uniwersytetu Moskiewskiego, Aleksiej Własow, mówi wprost: W zasadzie jest niejasne na ile zachodnie modele rozwoju są przydatne dla Kazachstanu. Zagraniczni specjaliści nie rozumieją sposobu działania miejscowych organów władzy, obca jest im tutejsza mentalność, dlatego wątpliwe jest, aby mogli oni realizować swoje pomysły.
Istotnie, gospodarka Kazachstanu całkiem nieźle radzi sobie bez neoliberalnych doradców. W ubiegłym roku PKB wzrósł w skali rocznej o 7,5 proc., przewyższając poziom 11 tys. dol. na mieszkańca. W ciągu ostatnich dwóch lat oddano tu do użytku ok. 400 nowych przedsiębiorstw a w przemyśle stworzono 90 tys. nowych miejsc pracy. W 2011 r. do Kazachstanu napłynęło 18 mld dol. w postaci bezpośrednich inwestycji zagranicznych, a rezerwy walutowe osiągnęły poziom 82 mld.
Nieoficjalnie mówi się, że rzekome doradztwo ekonomiczne stanowi jedynie przykrywkę do innej działalności polegającej na ułatwianiu władzom Kazachstanu kontaktów z politykami i kręgami biznesowymi w Europie. Wygląda na to, że Blair mający wciąż odpowiednie „wejścia” został uznany za nadającego się do tej roli pośrednika.
Bolesław K. Jaszczuk
Fot. Wikimedia Commons
