
Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza
Dwuczęściowy cykl o sytuacji polskiej lewicy. Pierwsza część dotyczy czynników zewnętrznych, czyli stosunkowo niezależnych od lewicowych polityków i... [0]
Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość
Tusk i Trzaskowski najwyraźniej uznali, że niedouczone społeczeństwo, leczące się czosnkiem i wódką i nienawidzące obcych, to w sam raz materiał na... [0]
Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]
Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?
Największymi przegranymi okazują się w tej sytuacji osoby na etacie. Najwyraźniej nie są potrzebne gospodarce i wszystkie powinny założyć... [0]
Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia
Nie można mieć popularnej posłanki w swoich szeregach i nie mieć jednocześnie. Wybór jest dość prosty: albo osoby nieheteronormatywne, albo... [10]
Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm
Dziś Europa wyraźnie nie jest traktowana jako główna sojuszniczka USA, więc należy rozważyć między innymi możliwość strategicznego sojuszu z Chinami... [4]
Więcej...


Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić.
W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]
Więcej...


Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]
Więcej...


Wielka Brytania: Keir Starmer nowym szefem Partii Pracy
[2020-04-05 00:15:05]
Zgodnie z przewidywaniami nowym liderem brytyjskiej Partii Pracy został Keir Starmer, dotychczasowy minister ds. Brexitu w gabinecie cieni. Starmer zwyciężył już w pierwszej turze z 56% poparcia, uzyskując przewagę zarówno wśród parlamentarzystów, stowarzyszonych z Partią Pracy organizacji i związków zawodowych, a także zwykłych członków i zarejestrowanych sympatyków partii.
Jego kontrkandydatkami były posłanki Rebecca Long-Bailey z lewego skrzydła oraz Lisa Nandy, która także kojarzona jest z lewicowym, ale bardziej pragmatycznym i skłonnym do ideowych kompromisów nurtem w partii. Uzyskały one, odpowiednio, 27,6 i 16,2 proc. poparcia.
Starmer obejmuje stery władzy w bardzo trudnym momencie dla brytyjskich laburzystów. Partia przegrała cztery wybory parlamentarne pod rząd, nie była też w stanie przekonać opinii publicznej do swojej taktyki dotyczącej procesu wychodzenia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej po referendum z 2016 roku. Laburzyści znaleźli się bowiem w rozkroku, próbując pogodzić proeuropejskich wyborców w Londynie i innych dużych miastach, ze swoimi tradycyjnymi zwolennikami w robotniczych rejonach północnej Anglii, którzy w przeważającej większości głosowali za opuszczeniem UE.
Także w Szkocji - swoim dawnym bastionie, partia jest od kilku lat w rozsypce. Sprzeciw szkockich laburzystów wobec idei niepodległości Szkocji był jednym z głównych czynników masowego przepływu ich tradycyjnych wyborców do centrolewicowej i proniepodległościowej Szkockiej Partii Narodowej (SNP). W ostatnich wyborach parlamentarnych w 2019 roku, Partia Pracy znalazła się daleko w tyle nie tylko za SNP, ale nawet tradycyjnie mało popularnymi w Szkocji konserwatystami.
Partia jest też bardzo mocno podzielona w ocenie przywództwa poprzednika Starmera - Jeremiego Corbyna. Corbyn objął stery władzy w Partii Pracy w 2015 roku na fali ogromnego entuzjazmu wśród członków partii, ale wobec chłodnego, a czasem nawet wrogiego przyjęcia ze strony większości parlamentarzystów. Parlamentarna reprezentacja partii jest bowiem od czasów Toniego Blaira zdominowane przez prawe i centrowe skrzydła.
Starmer unikał w czasie kampanii wyborczej krytyki Corbyna, podziękował mu też w przemówieniu po ogłoszeniu wyników za "zenergetyzowanie bazy członkowskiej". Było to zapewne nawiązanie do faktu, że za czasów jego poprzednika ilość członków partii znacznie wzrosła. W tym samym przemówieniu nowy lider położył też nacisk na to, jak - w kontekście pandemii koronawirusa - istotni z punktu widzenia społeczeństwa są pracownicy służb medycznych i innych części sektora publicznego.
Keir Starmer to były adwokat zajmujący się sprawami praw człowieka. I choć jego wybór został bardzo entuzjastycznie przyjęty przez najgłośniejszych krytyków Corbyna, jego poglądy w wielu sprawach są zbieżne z lewym skrzydłem partii: popiera postulat renacjonalizacji kolei, zniesienie opłat za studia, czy podniesienie o 5% podatków dla najbogatszych i walkę z unikaniem opodatkowania przez korporacje. Starmer był też przeciwnikiem wojny w Iraku, którą określił swego czasu jako nielegalną.
Starmer zasiada w parlamencie od 2015 roku, gdzie reprezentuje Holborn - jeden z okręgów w centralnym Londynie.
Krzysztof Kobrzak fot. Wikimedia Commons
|
lewica.pl w telefonie
Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:
-
Zandberg w Pile!
- Piła, plac Konstytucji 3 Maja
- 2 maja (piątek), godz. 19.00
-
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
-
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
-
Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
-
Poszukuję
-
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
-
Historia Czerwona
-
Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
-
Szukam książki
-
Poszukuję książek
Więcej ogłoszeń...
28 kwietnia:
1900 - Urodził się Maurice Thorez, francuski polityk komunistyczny, wieloletni lider Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF) .
1946 - Reaktywowano związany z PPS Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.
1960 - W Wageningen zmarł Anton Pannekoek, holenderski astrofizyk, światowej sławy astronom, teoretyk marksistowski.
2013 - Enrico Letta z Partii Demokratycznej (PD) został premierem Włoch.
2017 - Ilir Meta, lider Socjalistycznego Ruchu Integracji (LSI), został wybrany przez Zgromadzenie Albanii na urząd prezydenta kraju.
2019 - Zmarł Karol Modzelewski, historyk, lewicowy działacz polityczny.
2019 - Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych.
?