Niedobór prądu w Iraku

[2005-08-03 15:07:39]

Niesprawny iracki system energetyczny, uszkodzony podczas wojny i odbudowany tylko częściowo, nie może zaspokoić rosnącego w czasie upału zapotrzebowania na prąd dla lodówek i klimatyzatorów. Frustracja Irakijczyków rośnie z każdym dniem.

Ci, których na to stać, zaopatrują się w prąd z generatorów obsługujących za opłatą małe osiedle czy kilka domów. Jednak generatory często się psują albo nie działają z braku paliwa. Irak leży na bogatych złożach ropy, ale rafinerie i inne obiekty naftowe też ucierpiały podczas wojny, a rebelianci regularnie uszkadzają rurociągi.

W niektórych domach całe rodziny – rodzice, dziadkowie i dzieci – spędzają czas stłoczone w jednym pokoju, gdzie działa klimatyzator, dający zbawczy chłód. Sieć jest za słaba, aby ochłodzić cały dom, a kupno dodatkowej ilości prądu od właściciela generatora sporo kosztuje. Jednak ci, których stać choćby na utrzymanie w ruchu jednego klimatyzatora, mogą uważać się za szczęśliwców. Ogromna większość Irakijczyków musi polegać na dostawach z sieci państwowej, która udostępnia prąd tylko przez kilka godzin na dobę.

„Elektryczność jest tylko przez 15 minut, a potem przeważnie następuje sześciogodzinna przerwa” – mówi 35-letnia Nadia Murad, zaprzeczając zapewnieniom amerykańskich oficjeli, którzy twierdzą, że w Bagdadzie prąd jest dostępny łącznie do ośmiu godzin na dobę, po dwie godziny na raz, przedzielane czterogodzinnymi przerwami. Wielu ludzi łatwiej zniosłoby te wyłączenia, gdyby nie to, że od dwóch lat słyszą amerykańskie obietnice, iż wkrótce wszyscy będą mieli prądu pod dostatkiem.

Za Saddama Husajna system energetyczny był niedoinwestowany, ale jakoś funkcjonował. Wystarczało to do zaspokojenia potrzeb przez większość roku, choć niektóre regiony były dyskryminowane. Po obaleniu Saddama produkcja elektryczności spadła, po części w następstwie zniszczeń wojennych, a po części dlatego, że, jak mówią amerykańscy inżynierowie, niektóre obiekty systemu trzeba było wyłączyć, aby poprawić całość. Rękę przyłożyli także sabotażyści. Dopiero niedawno, prawie dwa i pół roku po upadku Saddama, produkcja elektryczności przekroczyła wreszcie poziom przedwojenny, ale nadal w wielu regionach sytuacja jest gorsza niż przed upadkiem Husajna.

Piotr Szumlewicz

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Xawier Woliński: Wojna handlowa USA to szansa nie tylko zagrożenie

Dawid Kański: WOŚP - substytut sprawiedliwości społecznej

Tomasz S. Markiewka: Słuszny komunikat to za mało

Filip Ilkowski: Kilka słów o Syrii

Slavoj Žižek: Powrót Trumpa oznacza, że koniec tego świata jest przesądzony

Piotr Ikonowicz: Jestem przerażony

Niedobór prądu w Iraku

lewica.pl w telefonie

12 lutego: