Demokracja w wydaniu liberalnym się kończy. Jeśli nie chcemy jej oddać prawicy, musimy odzyskać politykę – sporną, emocjonalną i odważną. Czas...
Jak wytłumaczyć, że ludzie nie są w stanie zrezygnować z części własnego komfortu, mając świadomość, że to niszczy przyszłość ich dzieci? Jak z...
Stało się. Po wielu dniach napięcia i wzajemnego ostrzału pomiędzy Izraelem Netanjahu wspieranym przez Trumpa, a Iranem ajatollahów - USA...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Zadanie przywrócenia spokoju prawicowy prezydent Sebastián Piñera powierzył wojsku, na co społeczeństwo odpowiedziało jeszcze większymi demonstracjami, protestując przeciwko represjom i polityce socjalnej rządu, rosnącym kosztom utrzymania, edukacji i opieki medycznej, narastającym nierównościom społecznym oraz niewydolnemu systemowi emerytalnemu. Ponad milion demonstrantów wyszło 8 listopada na ulice Santiago.
W reakcji Piñera wprowadził na większości terytorium kraju stan wyjątkowy. Po raz pierwszy od zakończenia przed 30 laty dyktatury generała Augusto Pinocheta na ulice wyszło wojsko. Mimo ogłoszenia w stolicy, a następnie w 16 okręgach także godziny policyjnej, w Santiago i innych miastach dochodziło do rabowania mienia prywatnego, w całym kraju okradziono ponad 200 supermarketów. W trwających ponad tydzień protestach zginęło co najmniej 20 osób, a ponad 7 tysięcy zostało aresztowanych.
Liderzy Partii Komunistycznej (PC), Partii Humanistycznej (PH) i Społecznej Partii Ekologicznej (PEVS) ogłosili, że przedstawią w Kongresie akt oskarżenia przeciwko Piñerze.
fot. Wikimedia Commons
